Karagözyan gibi topluma özgün değerler katan kurumlar gelişip deneyim kazandıkça, bir yandan da kendi tarihlerini oluşturur. Ancak yönetimler değiştikçe tüm bu hikâyeler zamanla unutulmaya yüz tutar. Oysa özellikle de Karagözyan gibi geçmişte yetimhane işlevi üstlenmiş, her dönem sayısız siyasal olayları göğüslemiş bir eğitim kurumunu yaşatmak için, tarihle olan bağlarının asla kopmaması gerekir.